1401/6/23

روانکارها بطور کلی از دو جز اصلی تشکیل می شوند: روغن پایه و مواد افزودنی.
روغن پایه  وظیفه ی اصلی روانکاری را برعهده دارد و حدود 80 درصد حجم روانکار را شامل می شود؛ مابقی فرمولاسیون روانکار را مواد افزودنی مختلف تشکیل می دهند که وظیفه آنها بهبود ویژگی های روانکاری روغن پایه و افزایش دوام و طول عمر روغن است.
کلیه روانکارها اعم از روانکارهای خودرو و روانکارهای صنعتی با توجه به نوع روغن پایه مصرفی در ساختار فرمولاسیون آنها به سه گروه اصلی تقسیم میشوند: روانکارهای معدنی، روانکارهای نیمه سینتتیک و روانکارهای سینتتیک. در ادامه به بررسی این روانکارها می پردازیم:

روانکارهای معدنی Mineral:

روغن پایه معدنی یا مینرال از پالایش نفت خام ساخته شده است. روانکارهای معدنی، قدیمی ترین و اصلی ترین روانکارها به شمار می روند. این روغن موتور از سایر روغن موتورها ارزان تر است. این نوع روانکار برای خودروهای قدیمی تر با موتورهایی با طراحی ساده مورد استفاده قرار میگیرند. روانکارهای معدنی نمی تواند در سرمای شدید بطور کامل از موتور محافظت کند و در دمای بسیار بالا هم کارایی خود را سریع تر از دست می دهد.

روانکارهای نیمه سینتتیک Semi Synthetic:

در فرمولاسیون روانکارهای نیمه سینتتیک از مخلوط روغن های پایه معدنی و سینتتیک استفاده شده است. این روغن از اجزای متحرک موتور به خوبی محافظت می کند و نسبت به روغن های معدنی بسیار بهتر است. روغن های نیمه سینتتیک از نظر کیفی و اقتصادی حد واسط روانکارهای معدنی و سینتتیک به شمار می آیند.

روانکارهای تمام سینتتیک Fully Synthetic:

روغن پایه سینتتیک با استفاده از روش های شیمیایی و پلیمریزاسیون تولید شده است. روانکارهای سینتتیک برای خودروها و ماشین آلات پیشرفته توصیه می شوند و ممکن است برای برخی وسایل نقلیه قدیمی مناسب نباشد. از آنجا که این روغن سبب می شود موتور با بالاترین توانی که دارد کار کند و عملکردی بهینه داشته باشد، مسلما مصرف سوخت خودرو را کاهش خواهد داد. روغن سینتتیک دارای کارایی بالاتر و طول عمر بیشتری می باشد. این نوع روغن ها از نظر اقتصادی گران تر از سایر روغن ها است. 

شرکت سانیار لوب تک رانا، عاملیت رسمی فروش شرکت نفت بهران، ایرانول، پارس و سپاهان؛ قادر به فروش انواع روانکارهای صنعتی وخودرویی می باشد. کارشناسان فنی ما در شرکت سانیار لوب تک برای انتخاب روغن مناسب خودرو و ماشین آلات صنعتی شما را راهنمایی می کنند. 
 

1401/5/11

ساعت، اسکیت برد و ماشین آلات صنعتی چه وجه اشتراکی دارند؟ همه آنها برای حفظ حرکات چرخشی صاف خود به یاتاقان ها متکی هستند. با این حال، برای دستیابی به قابلیت اطمینان، آنها باید به درستی نگهداری و مدیریت شوند. این کار را می توان به صورت دستی یا با کمک یک سیستم روانکاری خودکار انجام داد . در هر صورت، این کار عمر طولانی یاتاقان را تضمین می کند و از بسیاری از مشکلات رایج که می تواند منجر به خرابی یاتاقان و خرابی های پرهزینه شود، جلوگیری کند. بیایید ده نکته اصلی برای مراقبت بهینه از یاتاقان را بررسی کنیم.

به درستی حمل و نگهداری کنید

برای جلوگیری از ورود آلاینده ها از جمله رطوبت، گرد و غبار یا کثیفی به بلبرینگ، باید آنها را به درستی نگهداری و محافظت کرد. در مرحله اول، بلبرینگ ها باید به صورت افقی در بسته بندی اصلی خود در یک محیط تمیز، خشک و در دمای محیط نگهداری شوند. اگر در موارد غیر ضروری به بلبرینگ ها دست بزنید، به عنوان مثال، اگر کاور آنها زودتر از موعد برداشته شود، این امر می تواند آنها را در معرض خوردگی یا آلودگی قرار دهد. بلبرینگ ها اجزای ظریفی هستند و باید با احتیاط انبار شود. به این ترتیب، قطعاتی که بسته بندی آنها باز شده است نباید استفاده شوند زیرا ممکن است منجر به خرابی زودرس شود.

از ابزارهای تخصصی استفاده کنید

علاوه بر این، هنگام کار با یاتاقان ها باید از تجهیزات مناسب استفاده شود. ابزارهایی که برای استفاده در فرآیند نصب و جداسازی بلبرینگ تخصصی نیستند، می توانند باعث آسیب، فرورفتگی و سایش شوند . به عنوان مثال، کشنده های بلبرینگ، به طور خاص برای یاتاقان ها طراحی شده اند.

محفظه یاتاقان و شفت را بررسی کنید

قبل از نصب بلبرینگ، وضعیت فیزیکی محفظه و شفت را بررسی کنید. قبل از اینکه با روش صحیح نصب آشنا شوید، از یک پارچه نرم برای پاک کردن سطوح استفاده کنید.

به درستی نصب کنید

هنگام نصب بلبرینگ باید از روش صحیح استفاده کنید و این بسته به نوع بلبرینگ و نوع دستگاه متفاوت است. حلقه‌های بلبرینگ بسته به نوع بار، سرعت و سطوح ارتعاش، می‌توانند با انواع اتصالات از اتصالات کشویی گرفته تا اتصالات فشاری محکم نصب شوند. اعمال فشار به حلقه در هنگام نصب می تواند منجر به آسیب به عناصر نورد شود. به همین ترتیب، باید از اتصالات بیش از حد شل یا بیش از حد سفت، روکش ضعیف روی یاتاقان یا خارج از شفت ها یا محفظه ها نیز اجتناب شود.

روغن کاری خود را درست انجام دهید

یکی از دلایل اصلی خرابی بلبرینگ اشتباه در روغن کاری است که شامل استفاده از روان کننده نادرست، و همچنین استفاده از روغن کاری بیش از حد یا خیلی کم است. روانکار صحیح با در نظر گرفتن شرایط محیطی، دما، سرعت و بار انتخاب می شود. یک متخصص بلبرینگ می تواند در مورد روانکاری مناسب مشاوره دهد و می تواند روانکاری بلبرینگ را تا چند میلی گرم کنترل کند. بنابراین، اگر به پر کردن گریس کم، معمولی یا زیاد نیاز دارید، مطمئن خواهید بود که روغن کاری شما بعداً مشکلی ایجاد نخواهد کرد. راه دیگر برای اطمینان از اینکه روغن کاری خود را به درستی انجام می دهید، سرمایه گذاری برای یک سیستم روانکاری خودکار است . این سیستم مقدار صحیح روغن کاری و زمان مناسب را ارائه می دهد و اطمینان حاصل می کند که تجهیزات شما همیشه به درستی روغن کاری شده اند.

از دمای خارج از محدوده بلبرینگ خودداری کنید

اگر یک یاتاقان فولادی بیش از حدی که برای آن طراحی شده گرم شود، می تواند به طور دائم مواد یاتاقان را تغییر شکل داده یا نرم کند و در نتیجه ظرفیت حمل بار کاهش یافته و منجر به خرابی تجهیزات شود. انتخاب یک یاتاقان مناسب برای محدوده عملکرد دمای شما اولین قدم است. در طول تعمیر و نگهداری منظم، مراقب تغییر رنگ حلقه ها، عناصر غلتشی و قفسه باشید، زیرا این امر می تواند نشان دهنده گرمای بیش از حد باشد. این می تواند نتیجه دمای کار بیش از حد و روغن کاری نامناسب باشد و توجه شما را به سرعت می طلبد

در صورت امکان از خوردگی جلوگیری کنید

خوردگی دشمن طبیعی یاتاقان ها است. با گذشت زمان، اگر بلبرینگ ها در معرض رطوبت قرار گیرند، خوردگی رخ می دهد. این امر می تواند منجر به ورود زنگ زدگی به کانال های بلبرینگ و در نهایت خرابی زودرس بلبرینگ و تجهیزات شود. پوشیدن دستکش باعث می شود که عرق یا مایعات دیگر وارد بلبرینگ نشوند. هنگام طراحی به طور خاص برای محیط های خورنده، انتخاب بلبرینگ مناسب ضروری است. به عنوان مثال، انتخاب بلبرینگ فولاد ضد زنگ 316 با مهر و موم اغلب انتخاب خوبی در محیط های دریایی یا شیمیایی است.

جایگزین خود را با دقت انتخاب کنید

اگر یک یاتاقان به پایان عمر کار خود رسید، بلبرینگ خود را با بلبرینگی جایگزین کنید که کیفیت آن مشابه یا برتر از اصل باشد. یک جایگزین با کیفیت پایین بیشتر احتمال دارد شکست بخورد و در دراز مدت منجر به خرابی پر هزینه تجهیزات شود.

نظارت کردن

به ندرت پیش می آید که یک بلبرینگ بدون هیچ علامت هشدار دهنده ای از کار بیفتد. صدای بیش از حد یا افزایش لرزش یا دما می تواند نشانه یک مشکل عمیق تر باشد. اگر یاتاقان هر گونه ناهنجاری عملیاتی را نشان داد، باید با دقت بیشتری نظارت شود. یکی دیگر از راه های عالی برای نظارت بر سلامت بلبرینگ، استفاده از سیستم روانکاری خودکار است . این سیستم می تواند اجزای مهم شما را به دقت کنترل کند و اطمینان حاصل کند که آنها همیشه به درستی روغن کاری می شوند.

با کارشناسان تماس بگیرید

در نهایت، اگر شک دارید، از یک متخصص کمک بگیرید. یک متخصص بلبرینگ می‌تواند با توجه به نوع عملیات شما بهترین روش نگهداری را ارائه دهد و به شما در تشخیص هرگونه مشکل یاتاقان کمک کند. این می تواند به سادگی ارسال بلبرینگ های مشکل دار شما به متخصصانی باشد که در صورت نیاز بلبرینگ های شما را بازرسی و روغن کاری می کنند.

1401/4/13

مهم نیست که در چه صنعتی هستید، ویژگی های خاصی وجود دارد که همیشه ثابت می ماند. یکی از آنها خطر آلودگی آب است. آب می تواند به روش های مختلفی با دستگاه های شما تماس پیدا کند. حتی برخی از ماشین ها قابلیت تولید آب را به تنهایی دارند. از آنجایی که آب می تواند عمر مفید و عملکرد دستگاه را تحت تاثیر قرار دهد، داشتن یک گریس با کیفیت و هوی دیوتی (heavy-duty) که توانایی محافظت از ماشین های شما را در برابر آلودگی های آب داشته باشد، مهم است. این مقاله به شما کمک می‌کند بفهمید که چرا داشتن یک گریس مقاوم در برابر آب مهم است و چگونه گریس مناسب را برای نیازهای خود انتخاب کنید.

چگونه آب باعث خرابی ماشین می شود؟

وجود آب در ماشین آلات می تواند تاثیر شدیدی بر اجزای دستگاه شما داشته باشد. خوردگی سطح یا سوراخ شدن سطح یکی از مشکلات رایج است. آب همچنین به طور مستقیم با ایجاد فرسودگی سطحی، به ویژه در یاتاقان ها، از طریق کاویتاسیون و شکنندگی هیدروژن مرتبط است. سایر اثراتی که آب می تواند بر روی ماشین داشته باشد شامل کاهش اثر روانکاری است، مانند کاهش ضخامت لایه روان کننده و کاهش توانایی حمل بار، که همگی به افزایش سایش دستگاه و احتمال خرابی دستگاه کمک می کند.

چرا باید یک گریس مقاوم در برابر آب انتخاب کرد؟

مهم است که گریس شما در برابر آب مقاوم باشد. تجهیزات شما از منابع متعددی مانند تمیز کردن معمول، محیط زیست و حتی خود ماشین‌ها در تماس دائمی با آب هستند. برای اینکه ماشین‌های شما تحت هر شرایطی با حداکثر کارایی خود ادامه دهند، مهم است که گریس انتخابی شما بتواند ماشین‌ها را در برابر همه اشکال آلودگی آب محافظت کند.

آب اغلب به عنوان یکی از رایج ترین آلاینده هایی در نظر گرفته می شود که می تواند به ماشین آلات شما آسیب برساند و راه های مختلفی وجود دارد که آب می تواند وارد تجهیزات شما شده و آن را تخریب کند. اما مهم نیست که چگونه وارد می شود، آب می تواند منجر به نتایج پرهزینه ای مانند خوردگی، نشت، اکسیداسیون و محدودیت جریان روغن شود.

آب یکی از آلاینده‌هایی است که می‌تواند بر هر بخش صنعتی، از معدن گرفته تا کشاورزی و حتی تولید مواد غذایی تأثیر بگذارد، در حالی که می‌تواند بر هر ماشینی، از بولدوزر و بیل مکانیکی گرفته تا کامیون‌های ناوگان تأثیر بگذارد. به همین دلیل داشتن یک گریس با کیفیت بالا که بر مقاومت در برابر آب تمرکز دارد برای جلوگیری از خرابی زودرس و هزینه های گران تعمیر ضروری است.

ویژگی های گریس مقاوم در برابر آب

چندین ویژگی کلیدی وجود دارد که هنگام انتخاب گریس سنگین مناسب باید به آنها توجه کرد. مهمترین جنبه حلالیت گریس در آب و نحوه واکنش آن با آب است. این موضوع برای بسیاری از کارخانه‌های صنعتی نگران‌کننده است - نحوه جلوگیری از آب آزاد که می‌تواند باعث خوردگی و خرابی بلبرینگ شود. به همین دلیل ضروری است که یک گریس باکیفیت داشته باشید که از تشکیل آب آزاد جلوگیری کند. در شرایطی مانند این، یک گریس با کیفیت مقاوم در برابر آب با قابلیت آب بندی خوب ضروری است.

ویژگی بعدی که باید به دنبال آن باشید حداکثر پتانسیل جذب آب گریس است. بر خلاف همتای روغنی خود، گریس ها می توانند مقدار معینی آب را جذب کنند که در غیر این صورت وارد دستگاه شما می شود و باعث آسیب می شود. هنگامی که آب توسط گریس جذب می شود، یکی از سه کار را انجام می دهد - حل می شود، امولسیون می شود یا آزاد می شود.

وقتی آب حل می شود، تغییری در گریس ایجاد نمی شود. هنگامی که گریس به نقطه اشباع خود نزدیک می شود یا به نقطه ای می رسد که دیگر نمی توان آب جذب کرد، آب باید امولسیون شود تا جذب شود. این بدان معنی است که قبل از جذب شدن آب، باید از طریق هم زدن به قطرات کوچک تجزیه شود. در نهایت، آب آزاد زمانی اتفاق می‌افتد که دیگر آب جذب نشود. با کاهش استحکام لایه گریس و ایجاد آسیب های خورنده، این آب های امولسیون شده و آزاد هستند که بیشترین خطر را برای سلامت دستگاه ایجاد می کنند.

همچنین داشتن یک گریس مقاوم در برابر آب برای یاتاقان هایی که قرار است با سرعت های بالاتر کار کنند بسیار مهم است. به دلیل سرعت بالا به طور مداوم، آنها قادر به نگه داشتن چربی زیاد بدون پر کردن قطعات نیستند. بنابراین، آنها به گریس متکی هستند تا به عنوان یک سپر عمل کنند تا از عبور آب جلوگیری کنند. در این مثال، شما گریسی می خواهید که بتواند مقدار قابل توجهی آب را جذب کند و در عین حال در یک سطح بهینه کار کند.

نتیجه: هنگام تلاش برای انتخاب بهترین گریس مقاوم در برابر آب برای ماشین های خود، جنبه های زیادی وجود دارد که باید در نظر بگیرید. با درک جنبه های مختلف ماشین ها و نیازهای روغن کاری آنها، می توانید به درستی تشخیص دهید که کدام گریس می تواند به محافظت از ماشین های شما کمک کند و مانع خرابی ها و تعمیرات پرهزینه برای شما شود.

1401/4/8

چرا از سیال انتقال حرارت استفاده کنیم؟

از قدیم سازندگان از بخار برای انتقال حرارت غیر مستقیم  استفاده می کنند. سیستم‌های انتقال حرارت مبتنی بر بخار ممکن است مفید به نظر برسند، زیرا آب ارزان است، منبع آن آسان است و تأثیر محیطی بسیار کمی دارد. با این حال، برای عملکرد مؤثر، سیستم‌های مبتنی بر بخار به تجهیزات اضافی مانند مخازن ، نرم‌کننده آب و فن‌آوری بازیابی گرما نیاز دارند. در عوض، سیستم‌های سیال حرارتی ساده‌تر و ارزان‌تر هستند، زیرا برخلاف بخار، مجبور نیستند برای حفظ دمای ثابت در فشار بالا کار کنند. سیالات انتقال حرارت پایداری حرارتی عالی را در دمای عملیاتی مورد نظر ارائه می دهند، می توانند برای مدت زمان طولانی کار کنند و سازندگان می توانند دما را بر اساس کاربرد کنترل کنند.

چگونه یک سیال انتقال حرارت را انتخاب کنیم؟

سیالات انتقال حرارت برای ارائه انتقال حرارت غیر مستقیم برای طیف وسیعی از  فرآیندهای صنعتی طراحی شده اند. با این حال، با وجود سیالات انتقال حرارت (HTF) گوناگون در بازار، انتخاب مناسب برای دستگاه شما می تواند دشوار باشد. این سیالات به طور خاص برای طیف وسیعی از فرآیندها در گرمایش غیر مستقیم ، سرمایش و ذخیره سازی حرارتی طراحی شده اند. شما باید یک سیال حرارتی را بر اساس خواص آن مانند پایداری حرارتی ، محدوده دما و راندمان انتقال حرارت انتخاب کنید. پیدا کردن سیال مناسب ممکن است دلهره آور به نظر برسد، بنابراین در اینجا نکاتی در مورد مواردی که باید هنگام انتخاب یک مایع انتقال حرارت جدید در نظر بگیرید، آورده شده است.

چه کیفیتی از سیال انتقال حرارت مهم است؟

سیالات حرارتی باید در دمای مناسب برای مدت زمان طولانی کار کنند، بنابراین شما باید HTF را انتخاب کنید که در دمای مورد نیاز برای کاربرد شما پایدار باشد.  هنگام انتخاب سیال انتقال حرارت ، باید به بالاترین و کمترین دمای عملیاتی و همچنین  نقطه جوش توجه کنید. سیال باید بتواند در بالاترین دما به طور موثر کار کند، اما همچنین باید در کمترین دمای مورد نیاز در هنگام راه اندازی سیستم یا اگر هر یک از سیستم خارج از تاسیسات است، کار کند.

ویسکوزیته

ویسکوزیته سیال می تواند بر انتخاب سازنده تأثیر بگذارد، زیرا بر میزان آسان پمپاژ در اطراف سیستم و بنابراین میزان مصرف انرژی تأثیر می گذارد. سیالات سینتتیک تمایل به ظرفیت حرارتی بالاتر و ویسکوزیته کمتری نسبت به سیالات مبتنی بر مواد معدنی دارند ، بنابراین سازنده ای که به دنبال کاهش هزینه های انرژی است ممکن است این گزینه را ترجیح دهد.

چرا سیالات انتقال حرارت تخریب می شوند؟

دو روش وجود دارد که سیالات انتقال حرارت می توانند تجزیه شوند.

1. اکسیداسیون . یک مایع حرارتی هنگامی که با اکسیژن موجود در هوا توسط مکانیسم رادیکال آزاد واکنش می دهد اکسید می شود. سرعت اکسیداسیون با دما افزایش می یابد و واکنش باعث تشکیل کربن می شود.
2. تخریب حرارتی، همچنین به عنوان ترک حرارتی شناخته می شود. هنگامی که یک سیال حرارتی بالاتر از حداکثر دمای تعیین شده توسط سازنده گرم می شود، به سرعت شروع به تخریب می کند. این منجر به تبخیر و تشکیل کربن می شود.

تبخیر منجر به افزایش ویسکوزیته سیال می شود، به این معنی که انرژی بیشتری برای پمپاژ آن در اطراف سیستم مورد نیاز است و این منجر به افزایش هزینه برای مشاغل می شود. تشکیل کربن در سیال انتقال حرارت نیز باعث افزایش ویسکوزیته می شود . هنگامی که غلظت آن به حد معینی می رسد، در فرآیندی به نام رسوبگذاری شروع به تشکیل لجن در داخل لوله می کند. لجن به ویژه در مناطق کم جریان مانند مخازن و مخازن انبساط تجمع می یابد و راندمان تبادل حرارت را کاهش می دهد. این امر هزینه های کسب و کار را نیز افزایش می دهد.

کاربردهای روغن انتقال حرارت

روغن‌های انتقال حرارت در بسیاری از مشاغل صنعتی که نیاز به انتقال گرما به وسیله یک سیال از یک قطعه به قطعه دیگر و یا بخش دیگر داشته باشد، کاربرد دارند. به طور کلی در فرایندهای مختلف صنعتی که نیاز به سیستم‌های خنک کننده و یا گرمایشی باشد از روغن‌های انتقال حرارت نقش خود را ایفا می‌کند. به طور مثال صنایع پتروشیمی، شیمیایی، چوب و نساجی از روغن‌های انتقال حرارت استفاده زیادی می‌کنند، زیرا دستگاه‌هایی در این صنایع وجود دارد که خیلی زود به دمای بالا می‌رسند و باید خنک شوند و یا انتقال حرارت در آن‌ها به قطعه یا دستگاه دیگر انجام شود.

1401/3/3

ویسکوزیته یک روانکارمهمترین ویژگی آن است. ویسکوزیته را می توان به عنوان مقاومت روغن در برابر جریان و برش تعریف کرد. تحت تأثیر عوامل متعددی مانند آلودگی با آب، ذرات یا سایر روانکارها قرار می گیرد. اتخاذ یک رویکرد فعال برای نظارت بر ویسکوزیته روانکار می تواند تفاوت بزرگی در سلامت و عمر ماشین آلات شما ایجاد کند.

ویسکوزیته نیز تحت تأثیر دما است. فرمول و کیفیت روانکار با افزایش دما روی میزان کاهش ویسکوزیته آن تأثیر می گذارد. تغییر ویسکوزیته روغن در اثر تغییر دما، شاخص ویسکوزیته (VI) نامیده می شود. دانستن VI برای تشخیص اینکه آیا روانکار مورد نظر، الزامات را بر اساس محدوده دمای عملیاتی برآورده می کند یا خیر، مهم است.

برای تعیین VI روغن، ویسکوزیته در دو دما اندازه گیری می شود: 40 درجه سانتیگراد و 100 درجه سانتیگراد. سپس با مقیاسی بر اساس دو روغن مرجع مقایسه می شود. در حالی که VI هیچ واحد اندازه گیری ندارد، شاخص ویسکوزیته یک روغن معدنی معمولی بین 95 تا 100 است. روغن های معدنی بسیار تصفیه شده دارای VI تقریباً 120 هستند. سنتتیک ها ممکن است VI تقریباً 250 داشته باشند.

برخی از روغن ها ممکن است ویسکوزیته مناسبی در دماهای خاص داشته باشند اما کاملاً نیازهای محدوده دمایی را برآورده نمی کنند. به خاطر داشته باشید که یک تفاوت جزئی در دما می تواند برابر با تغییر ویسکوزیته بزرگ باشد که می تواند برای دارایی مضر باشد.

به عنوان مثال، اگر ویسکوزیته بیش از حد بالا باشد، می تواند منجر به جریان کم روغن شود و باعث کمبود روغن و راه اندازی خشک شود. هنگامی که ویسکوزیته خیلی کم باشد، اصطکاک مکانیکی بیشتری ممکن است رخ دهد که می تواند منجر به بارهای سنگین تر شود. همچنین به دلیل از بین رفتن لایه های روغن، سایش بیشتری خواهید دید.

برای بهبود شاخص ویسکوزیته می توان از مواد افزودنی استفاده کرد. مواد افزودنی اجازه می دهد تا یک روانکار برای مطابقت با مشخصات سازنده اصلی تجهیزات فرموله شود. همیشه مشخصات سازنده تجهیزات را بررسی کنید تا روانکار مناسب را تعیین کنید و در هنگام انتخاب خود، آب و هوا و شرایط عملیاتی را در نظر بگیرید. با نصب مناسب و شاخص ویسکوزیته دقیق، می توانید مطمئن باشید که به حداکثر طول عمر و عملکرد قابل اعتماد ماشین آلات خود دست خواهید یافت.

1401/2/17

تلاش برای یکپارچه‌سازی، برچسب‌گذاری و سازمان‌دهی روانکار‌ها معمولاً منجر به یک انبار روانکار تمیز و قابل مدیریت می‌شود. هنگامی که همه چیز سازماندهی شده باشد و روانکار ها به راحتی قابل شناسایی باشند، احتمال اختلاط روانکارهای آسیب رساننده به ماشین کاهش می یابد. اما، یک انباری که به درستی مدیریت می شود، فقط کارکردن روانکارها را آسان نمی کند. بهترین روش‌های ذخیره‌سازی روانکاری برای محافظت از روان‌کننده تا زمانی که آماده استفاده شود، عمل می‌کند.

مکان و محیط روانکارهای ذخیره شده در زمان استفاده از آنها بر عملکرد آنها تأثیر می گذارد. ماندگاری توصیه شده روانکار تا حد زیادی تحت تأثیر بسته افزودنی آن است. برخی از افزودنی‌ها، مانند بازدارنده‌های زنگ، به سرعت پوسیده می‌شوند و عملکرد را در کمتر از شش ماه ذخیره‌سازی ضعیف می‌کنند. از سوی دیگر، برخی از روغن‌های توربین دارای دوز افزودنی سبک هستند که به آنها اجازه می‌دهد تا سه سال ذخیره شوند.  OEM ها می توانند زمان های ذخیره سازی توصیه شده را برای روان کننده های خاص ارائه دهند، اما مهم است که به خاطر داشته باشید که آنها این توصیه ها را بر اساس شرایط ایده آل ارائه می دهند. طول عمر نیز تحت تأثیر عوامل محیطی منحصر به فرد تأسیسات شما خواهد بود، از جمله:

- رطوبت

رطوبت باعث تسریع اکسیداسیون و تخریب بسته های افزودنی روانکار می شود. به این ترتیب، روان کننده ها نباید در محیط های مرطوب نگهداری شوند. با چسباندن هواکش های خشک کننده به ظروف ذخیره سازی روغن کاری می توان با رطوبت مبارزه کرد.

- دمای شدید

دماهای شدید، چه گرم و چه سرد، می توانند باعث تخریب شیمیایی شوند. ذخیره سازی سرد، به طور خاص، می تواند منجر به رسوب شود.

- تغییرات دما

نوسانات دما باعث حرکت هوای درون ظروف نگهداری روانکار می شود. اساساً با کاهش دما، ظروف روغن‌کاری بازدم می‌شوند و با افزایش دما، دم می‌کنند. این نوسانات حرارتی می تواند به سرعت روان کننده ها را تجزیه کند و یکی از دلایلی است که کنترل دما بسیار مهم است

فضای داخلی در مقابل فضای باز

ذخیره سازی در فضای سرپوشیده همیشه به ذخیره سازی در فضای باز ارجحیت دارد. فضاهای ذخیره سازی داخلی امکان کنترل دمای پایدارتر را فراهم می کنند و معمولاً محافظت بیشتری در برابر منابع احتمالی آلودگی ایجاد می کنند. در حالت ایده‌آل، انبار به گونه‌ای تنظیم می‌شود که ظروف روغن را بتوان چرخاننده و یک سیستم اولین ورودی اولین خروجی را اجرا کرد.

متأسفانه، همیشه نمی توان روان کننده ها را در فضای سرپوشیده نگهداری کرد. اگر ذخیره سازی در فضای بیرون تنها گزینه است، بشکه های روغن را به صورت افقی ذخیره کنید و سعی کنید پوششی برای محافظت از روان کننده ها در برابر عناصر بیرونی آلوده کننده پیدا کنید

حفظ شرایط نگهداری

مانند بسیاری از جنبه های یک برنامه روانکاری با کیفیت، بهترین روش های ذخیره سازی روان کننده تنها در صورتی می توانند موثر باشند که به درستی نگهداری شوند. تمیز نگه داشتن اتاق روغن کاری و برچسب گذاری مناسب روان کننده ها و ابزار ضروری است ، در غیر اینصورت سیستم به سرعت بی اثر می شود و روان کننده ها با سرعت های ویرانگری تخریب می شوند.