آزمایش اندازه گیری میزان خاکستر سولفاته در روانکار

ﻫﺪﻑ ﻭ ﺩﺍﻣﻨﻪ ﻛﺎﺭﺑﺮﺩ

ﻫﺪﻑ ﺍﺯ ﺗﺪﻭﻳﻦ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ، ﺗﻌﻴﻴﻦ ﺭﻭﺷﻲ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩﮔﻴﺮﻱ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮ ﺳﻮﻟﻔﺎﺗﻪ ﺷﺪﻩ ﺩﺭ ﺭﻭﻏﻦﻫﺎﻱ ﺭﻭﺍﻥﻛﻨﻨﺪﻩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﺸﺪﻩ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﻣﻮﺍﺩ ﺍﻓﺰﻭﺩﻧﻲ ﻭ ﻛﻨﺴﺎﻧﺘﺮﻩﻫﺎﻱ ﺍﻓﺰﻭﺩﻧﻲ ﻣﻮﺭﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺩﺭ ﺗﺮﻛﻴﺒﺎﺕ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﻣﻮﺍﺩ ﺍﻓﺰﻭﺩﻧﻲ

ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺣﺎﻭﻱ ﻳﻚ ﻳﺎ ﭼﻨﺪ ﻓﻠﺰ، ﻧﻈﻴﺮ ﺑﺎﺭﻳﻢ، ﻛﻠﺴﻴﻢ، ﻣﻨﻴﺰﻳﻢ، ﺭﻭﻱ، ﭘﺘﺎﺳﻴﻢ، ﺳﺪﻳﻢ ﻭ ﻗﻠﻊ ﺍﺳﺖ. ﻋﻨﺎﺻﺮ ﮔﻮﮔﺮﺩ، ﻓﺴﻔﺮﻭ ﻛﻠﺮ ﻧﻴﺰ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺑﻪﺻﻮﺭﺕ ﺗﺮﻛﻴﺐ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ.

ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺑﺮﺍﻱ ﺭﻭﻏﻦﻫﺎﻱ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﻣﻮﺍﺩ ﺍﻓﺰﻭﺩﻧﻲ ﺑﺪﻭﻥ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮ ﻛﻪ ﻣﻘﺎﺩﻳﺮ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮ ﺳﻮﻟﻔﺎﺗﻪﺷﺪﻩ ﺁﻥﻫﺎ ﻛﻤﺘﺮ ﺍﺯ 0/02 % ﺟﺮﻣﻲ ﺍﺳﺖ، ﻛﺎﺭﺑﺮﺩ ﺩﺍﺭﺩ. ﺣﺪ ﭘﺎﻳﻴﻦ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺵ ﺁﺯﻣﻮﻥ 0.005 % ﺟﺮﻣﻲ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮ ﺳﻮﻟﻔﺎﺗﻪﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﺎﻟﻴﺰ ﺭﻭﻏﻦﻫﺎﻱ ﻣﻮﺗﻮﺭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩﺷﺪﻩ ﻳﺎ ﺭﻭﻏﻦﻫﺎﻱ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﺳﺮﺏ ﻛﺎﺭﺑﺮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ. ﻫﻢﭼﻨﻴﻦ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﻧﺎﻟﻴﺰ ﺭﻭﻏﻦﻫﺎﻱ ﺭﻭﺍﻥﻛﻨﻨﺪﻩ ﻓﺎﻗﺪ ﻣﻮﺍﺩ ﺍﻓﺰﻭﺩﻧﻲ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻧﻤﻲﺷﻮﺩ، ﺑﺮﺍﻱ ﭼﻨﻴﻦ ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎﻳﻲ ﻣﻲﺗﻮﺍﻥ ﺍﺯ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﻣﻠﻲ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﺷﻤﺎﺭﻩ ۲۹۴۰ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻛﺮﺩ.ﺧﺎﻛﺴﺘﺮ ﺳﻮﻟﻔﺎﺗﻪﺷﺪﻩ ﺭﺍ ﻣﻲﺗﻮﺍﻥ ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﻏﻠﻈﺖ ﻣﻮﺍﺩ ﺍﻓﺰﻭﺩﻧﻲ ﺣﺎﻭﻱ ﻓﻠﺰﺍﺕ ﻣﻌﻴﻦ ﺩﺭ ﺭﻭﻏﻦﻫﺎﻱ ﺗﺎﺯﻩ ﺑﻪﻛﺎﺭ ﺑﺮﺩ. ﺯﻣﺎﻧﻲﻛﻪ ﻓﺴﻔﺮ ﻭﺟﻮﺩ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﺑﺎﺭﻳﻢ، ﻛﻠﺴﻴﻢ، ﻣﻨﻴﺰﻳﻢ، ﺳﺪﻳﻢ ﻭ ﭘﺘﺎﺳﻴﻢ ﺑﻪ ﺳﻮﻟﻔﺎﺕﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ ﻭ ﻗﻠﻊ (ﻣﺸﺘﻘﺎﺕ ﻗﻠﻊ) ﻭ ﺭﻭﻱ ﺑﻪ ﺍﻛﺴﻴﺪﻫﺎﻳﺸﺎﻥ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﻣﻲﺷﻮﻧﺪ. ﮔﻮﮔﺮﺩ ﻭ ﻛﻠﺮ ﻣﺰﺍﺣﻤﺖ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻧﻤﻲﻛﻨﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﺯﻣﺎﻧﻲﻛﻪ ﻓﺴﻔﺮ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻓﻠﺰﺍﺕ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ، ﺑﻪﻃﻮﺭ ﺟﺰﻳﻲ ﻳﺎ ﻛﻠﻲ ﺑﻪﺷﻜﻞ ﻓﺴﻔﺎﺕﻫﺎﻱ ﻓﻠﺰﻱ ﺩﺭ ﺧﺎﻛﺴﺘﺮ ﺳﻮﻟﻔﺎﺗﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﻗﻲ ﻣﻲﻣﺎﻧﺪ.

مراجع الزامی:

ﺩﺭ ﺻﻮﺭﺗﻲ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺪﺭﻛﻲ ﺑﺎ ﺫﻛﺮ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺍﺭﺟﺎﻉ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ، ﺍﺻﻼﺣﻴﻪﻫﺎ ﻭ ﺗﺠﺪﻳﺪﻧﻈﺮﻫﺎﻱ ﺑﻌﺪﻱ ﺁﻥﻣﻮﺭﺩﻧﻈﺮ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﻣﻠﻲ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻧﻴﺴﺖ. ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﺪﺍﺭﻛﻲ ﻛﻪ ﺑﺪﻭﻥ ﺫﻛﺮ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺑﻪ ﺁﻥﻫﺎ ﺍﺭﺟﺎﻉ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ
ﺍﺳﺖ، ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺗﺠﺪﻳﺪﻧﻈﺮ ﻭ ﺍﺻﻼﺣﻴﻪﻫﺎﻱ ﺑﻌﺪﻱ ﺁﻥﻫﺎ ﻣﻮﺭﺩﻧﻈﺮ ﺍﺳﺖ.ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻣﺮﺍﺟﻊ ﺯﻳﺮ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺘﺎﻧﺪﺍﺭﺩ ﺍﻟﺰﺍﻣﻲ ﺍﺳﺖ :

2-4 ASTM D 4177, Practice for Automatic Sampling of Petroleum and Petroleum Products

2-5 ASTM D 6299, Practice for Applying Statistical Quality Assurance and Control Charting

Techniques to Evaluate Analytical Measurement System Performance